-e bilmek... eki bu geceki konuğumdu.

kulağımda yankılanan bir mızıka sesine aşık olabilirim
yıllarca yaşanan bir yalnızlığı seçebilirim
apartman değilde mavi pencereli bir eve hayran olabilirim
arabalar yerine küflenmiş mavi bir bisiklet için ölebilirim
deniz fenerinin hepsi birdir diyip saatlerce orada durabilirim
bir rüzgar gülüne baktığımda kendimi dünyanın hakimi zannedebilirim
uçurtmaları ağzım açık izleyebilirim.
gökkuşağının tüm renklerine değilde bir mavisinde kendimi bulabilirim
biranın limonlusunu,rakının sohbetlisini,votkanınsa shotını içerken zevk alabilirim
basit bir insan olduğumu yılmadan tekrar edebilirim
hatta basit mesaj tonu kullabilirim(aklıma geldide güldüm iki)
bildiklerim bilmediklerimden azdır bunu bildiğimden her saniye bişey öğrenebilirim.
bir insanı öyle bir sevebilirimki gidişini gözümü kırpmadan izlerken tek bir cümle kurmadan durabilirim.
sevmediğimleyse aynı masada oturmaya gerek bile duymayabilirim.
yemekten sonraki türk kahvesine ruhumu teslim edebilirim..
pilavı deli gibi sever ama yapamaz.yapan birilerine hep ihtiyaç duya-(rım)bilirim.
sıkılmadan saatlerce çizim yapabilirim...
asosyalimdir sınırlı sosyal olabilirim,aşırı sosyalliklerimde bi yerde mutlaka hata verebilirim.
sigara içmesemde pipoya özentimi gizlemeyebilirim.
kedileri sevmezken bir kediye deli gibi bağlanabilirim.
kuzgunlara ayrı bir sevgi besleyebilirim.
bir şehirde deniz varsa o şehirde yaşayabilirim.
duygusal değilimdir ama sinirlerim bozulursa bu ülke nereye gidiyor diye hıçkıra hıçkıra ağlayabilirim...
devamlı şikayet eden insan unsurunu gördüğüm yerden kaçabilirim.
hatırlatma duygusunu getirdiğinden en sevdiğim şeylerden soğuyabilirim.
din ya da siyaset sohbetlerine girmeden hayatımı sürdürebilirim.
bir karavanda şehir şehir gezmeyi hayal edebilirim
bir çocuğun gülüşünde tazelenebilirim
bir sallanan sandalyede torunlarıma hikaye okumak için ölebilirim
benden bi halt olmaz diyip bu yazıya son verebilirim.

e bitirebilirim.

bazen bende neden yazdığımı anlamayabilirim.