2010/06/06

suya yansıyan sırlar

yağmur kendini bugün bırakmış,
bütün sırları ortaya çıkaracak
durmak istemiyor...
asfalta düşen damlalar
biliyorlar aslında sonlarının geldiğini
yinede hızlarını kesmiyorlar
bazen göze almak ölümü
beyninden geçen onca sesi susturmak
tek kelime etmeden gitmek
görmek istemesende
seviyorsun onu
o da seni...
gizli yaşadığını sandığın duygular,
o kadar net gözüküyorki burdan.
gözünü kararttığını görebiliyorum
yanından hızla geçerken
bu anın durmasını istediğini,
kalp atışların ele veriyor.
sen vazgeçtin herşeyden...
onun bu sessiz kalışı
canını yakan.
inadında aslında bu yüzden.
oda senin gibi,
sessiz çığlıklar attığını zanneden
uyanık aşık...
uzaktan yağmur birikintisine bakın
nasılda görmeyi beceremediğiniz
bir bütünden ibaretsiniz...
saklamaya çalıştıkça
kandırdığınız sadece ikiniz
rahat bırakın teninizi
her başka dokunuşta
yeni yaralara yer açarak
başka bedenlerde unutmak,
herkeste aynı yüzü görürken
mümkün mü sizce?
...gizlediğimizi sandığımız
belkide gizlemek için çabaladığımız
duygular birikintisi...
ne çok açık ve ortada.
sende düşün sırrını...
bak çoktan sır olmaktan vazgeçip,
yağmur birikintisinde kendini ele verdiğini göreceksin.

3 yorum:

  1. msnde de konuştuk gerçi ama sen kafayı yemişin artık. böle de yazılmazki. herkes bana karşııı:)

    YanıtlaSil
  2. napim yiyecek bi o kalmıştı bende onuda yiyim içim rahat etsin dedim =)

    YanıtlaSil
  3. beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın bugün. kışın ortasında eldivensiz bıraktın:)

    YanıtlaSil