2010/07/15

nerden nereye gider cümlelerim

otobüsten bakarken dikkatimi yan taraftaki arabanın arka koltuğundaki bisiklet çekti.hediye olsa gerek.4-5 yaş civarındaki bi çocuğa olduğu belli.sanırım bu bi süpriz..
böyle küçük şeyler beni eskiye döndürüyor.
4-5 yaşındayım bi oyuncak mağazasının vitrininde duran orta boy panda.. geliyorum gidiyorum devamlı istiyorum.bi süre böyle devam etti artık umudum kesildi..
bigün oyun oynayıp eve geldim. bizimkilerin yüzünde böyle bi süpriz çanı ifadesi.gözlerim etrafı süzüyor hızla.sonra sehpanın arkasında böyle hediye olduğunu anlatan bir parıltı.bi baktım benim panda orda. çıldırmıştım sevinçten.
benim isteklerim öyle bir çırpıda olmazdı pek.tabi bazıları hariç.şimdi düşünüyorumda iyikide olmamış.zamanla olduğunda daha iyi benimsemişim.kolay kolay atmamışım kenara.
bunun için aileme teşekkür etmeliyim bence.kolay elde etmek gibi basit oyunlara sürüklememişler.kolay elde ettiklerinizi bir çırpıda tüketirken üzülerek bakıyorum.anlamaya çalışmıyorum anlamınızı yitirdiğinizden.anlatmaya çalışmıyorum anlatamayacağımdan.sadece kendi kendime söyleniyorum.
...bi durun
bi nefes alın.

4 yorum:

  1. son cümleler mesaj içerikli olmuş:) böle hikayeler anlatman huzur veriyo bana kuzu:)

    YanıtlaSil
  2. işte ondan dedim nerden nereye gider cümlelerim diye.aklımda yokken mesaj içeriğine bağladım=) kuzum sen hep huzurlu ol diye anlatırım ben=)

    YanıtlaSil
  3. www.poppuler.com adresinde blog sayfanızın tanıtımını yapıp aynı zamanda bloglarınız yayınlayabilirsiniz.

    YanıtlaSil