2010/07/09

insan yağmuru dinledi

göğün hıçkırıklarını tutamadığı bir anda,
ara ara tebessüme meyille açsada güneş
hızla kapanır tüm perdeler.
bir giz var gibi...
merakla kaldırırım başımı
sırılsıklam olurum.
yüzümün tüm hatlarını gezer.
bazısı öyle bir kalırki
gözeneklerimden ruhuma sızarken
içimde hissederim tüm acısını...
saklanmak isterim bir çatı altına,
an olur yaparımda...
ama bırakmak istemem.
belliki bu bir veda...
belki gökyüzünden intihar kanları
yinede dururum oracıkta kıpırdamadan.
kıpkırmızı olur her yerim...
siz göremezsiniz
çünkü görmek istemezsiniz.
damağınızda hep hoşunuza giden tat olsun diye
bi yudum su bile içmeye çekinip uzaklaşırken
bir yağmurun çığlıklarını duymak
onca duygu içinde size göre olmasa gerek.
kulağı sağır eden bu sese rağmen
ben orda bekliyor olacağım...
...yağmur dindi
ve gizem perdesi aralandı.
ve insan dediki
gördüklerim göremediklerinizden ibaret.

3 yorum: