2010/07/04

güzel bir gün

yine iç sesin konuşmak istediği anlardan biri.
ilk önce vapurda günün güzelliği başladı.bir bebek inerken bana el salladı yüzüne tebessüm ettiğimden olabilir ama bu beni çok mutlu etti.
beşiktaştan ortaköye yürünür ve hayat gülmeye devam eder.
bunları yazmazsam olmaz kesinlikle olmaz..
yıllardır aradığım özdemir asaf yalnızlık paylaşılmaz ooo yee bebeyiiim sonunda seni buldum.
hemde hiç ummadığım bir anda ve yeride önemli ortaköy'de!
ve elinde kalan son kitaptı oracıkta beni beklediğini biliyordum.
üstüne ikinci el olmasıda keyfimi iyice yerine getirdi ne çok sır var sayfalarında
ve benimle birlikte yenileride eklenecek ona.
mutluluk damarlarımda gezinmeye başladı son hızla...
tek mutlu olan ben değildim deniz'de bayıldığı bir yazardan kitap imzalattı beni baya sarstı ama ben adamın adını bile hatırlamakta güçlük çektiğimden biraz kayıtsız bir rol oynasamda,onun mutluluğu görülmeye değerdi.tabi ben ortaköy'e giderimde kumpir yemezmiyim bitiremedim ama olsun pek bi lezizdi ımmm..yemekten çatlıcam zaten bigün ama artık sağlıklı beslenicem inanın.(kendim bile inanmaya zorlanırken siz inanın)
beşiktaşta ilerlerken küçük kız çocuğu taxiye doğru söyleniyordu anlamadığımız bir dille kendince,ona karşılık olarak dil çıkaran taxiciye gülerken.babasının yanında bana bakan küçük çocuğa yaptığım nanik ve üstüne büyük bir zevk alarak verilen nanik karşılığı.
güzel anlar...bu çocuklar muhteşem yaratıklar.anaç ruhum tavan yapmakta yine.
kocaman bir ağaç altında taburelerde oturduk çay o kadar güzeldiki birer tane daha istedik bi yandan özdemirden bi iki bişiler...

Uzağa değil,usta

öteye hep öteye gitti;

yalnızlığı ondandır.
mini arabalardan wolkswagen minübüs gördüm koyu yeşil böle onu aldım kendime.
kendi kendimi pek bi mutlu ettim.bayılıyorum böyle eski arabaların oyuncaklarına...
ekmek almaya giden denizimi beklerken..kaldırımda,müzik eşliğinde bişiler geçiyordu aklımdan kafamı yana çevirdiğimde küçük bir kız çocuğu bana öpücük yolluyordu.. aileside şaşırmıştı bu duruma ben gibi...tanımıyorduk birbirimizi ama o dönüp dönüp öpücük yolladı tabi o yaparda ben dururmuyum bendende koca koca öpücükler...
korktuğum gibi değildi Abana dan sonra İstanbuldaki dakikalar aksine özellikle seçilmiş bigün gibi küçük mucizeler barındırıyordu..
üstüne kulağıma ara ara gelen neil young ve mızıkası beni benden alırken gün bitti...
...hayat sandığınız kadar kötü değil
mutluluklarınızı ve mutsuzluklarınızı
siz çağırıyorsunuz...
mutlu olmak için onca şey varken
o gözlerinizi hala yummanıza ne demeli!


4 yorum:

  1. ''Alma beni ölüm meleği''bu cümleleri okuduktan sonra aklım agelen ilk kelime yığınları..küçük mutluluklarını bizle paylaştığın,bizde de büyük mutlulukları oluşturduğun için,sihirli deyneğini kocaman istanbul!a bulaştırdığın ve içindeki büyülü sahneleri çekip çıkardığın için yasmiiin belkide sen paralel dünyadan sonra bi tanesiin.(ohh bee sonunda oldu.çarlimuuumm ilk yorumumu yapabildim yuppii:))

    YanıtlaSil
  2. http://kubrayetkin.blogspot.com/2010/07/ucurtma.html bu yazımı mutlu kuzuma adamışım:)) hep mutlu mutlu olasın he mi:D

    YanıtlaSil
  3. pokiiicim bu cok güzel olmuş,mutsuz mutsuz yatagımdan kalkmışken bir anda mutlu ettin beni:) ortaköy gözümde canlandı ben de cok özledigimi farkettim!

    YanıtlaSil
  4. çarliiiiiim ooo hadi bakalım gerçi adsız diye demişsin bende diyorm kimki bu=) saolasın çarliim hepsi senin güzelliğin=)
    kübom hepimiz mutlu olalım yalnız mutluluğu neyleyim=)
    ve kedicikk sen gell birlikte gideriz.hem mutsz mutsuz kalkmayın o yataklarınızdan ben yokum diye=)

    YanıtlaSil