2010/05/01

anne beni yeniden dünyayla tanıştır!

ne kadar doyumsuzum onu anlamaya başladım.. evet hayalimdeki okulda olmasa da hayalimi gerçekleştiriyorum.istediğim bölümde okurken bile gitmek istemiyorum.mutluyken acıdan ağlamak.Belki çoğu defa gitmek istiyorum dediğim şehirde yaşlanmak istiyorum,yaptıklarımla insanları şaşırtıyorum kendim bile şaşırıyorum bunun ben olduğuna.yetinmeyi bilemiyorum!son zamanlarda çıkmış olan bu hastalığa bende tutuldum herhalde.belkide yıllarca yetindiğim senin birden kayboluşundu beni buna sürükleyen.evet evet iyice pislikleşiyorum tüm suçu sana atıp bu zavallı halimi kapatmaya çalışıyorum.ölüyor gibi hissediyorum bunu yaparken kendimden nefret etmeğe başlıyorum.içim seninle o kadar doluki nefes alamıyorum... adımlarımın hızı iyice düşüyor..üstüne sen ruhumda hızla yayılan kanserli hücre günden güne beni bitiriyorsun..
bir bebeğin göğsüme başını koyması biraz durdurabiliyor beni ona sığınıyorum,herşeyi unutuyorum... sonra düşünüyorum evet hafızamı sildirmek istiyorum.kıyıda köşede herşey aklımda ve bu artık can sıkıcı hale geliyor.. alışmaksa ya da unutmaksa tüm mesele hadi gel hazırım bitsin artık bu saçmalık,ruhumu terket!
yeni bir ben için bir şans istiyorum
nasıl olacak bilmesem de bunu diliyorum her dilek tutuşumda.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder