2011/06/02

duvar(-lar)


duvarlardan kaçıyorum
duvarlar kuruyorum kendime
bir martı çığlığında hatırlıyorum
geçmişten kalma birkaç küçük anıyı
dönmek içinse çabalamıyorum artık
geçmişin üzerine dikilen mezar taşı
adım soyadım...
ölüm tarihim henüz kazınmamış
hiç bu kadar kolay olmamıştı yalnızlık
bunca kalabalığın ortasında...
duruyorum...
ben susuyorum,
sen konuşuyorsun...
sonra...
ben konuşuyorum,
sen gidiyorsun.
kalıyorum yaya geçidinin üçüncü çizgisinde,
boyumdan uzun insanların ayak karmaşasında...
kaldırıma çıkan çocuk misali,
büyütüyorum boyumu parmak uçlarımın sızısında.
duvarlar üstüme geliyor daralıyorum,
nefes alamadıkça duvarlara sarılıyorum...
kaçarım ben duvarlardan
geçer zaman; duvarlardan yuva kurarım
sen dinleme beni saçmalayacağım
iki tuğla koy ayak uçlarıma
sonra dokunma git
 duvar(-lar) kuracağım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder