tezgahın kenarında kapağını bırakırken uzun bir soluk alıyorum...
sonra o yumuşak koltuğa kendimi bırakıp ayaklarımı sehpaya hızlıca atıveriyorum...
televizyondaki michael jackson konseri açıp yüzüme eblek bir ifade yerleştirirken dünyanın en mutlu insanı oluyorum...
bunu istediğimi biliyorsun değil mi?
şizofren değilim geniş düşünüyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder