2011/02/19

tebessüm merasimleri

bu yol biraz tanıdık gelmiş
adımlarıma sızı engel olmuştu
baş parmağımdaki tırnakta hissedelir
aldırmam tüm bedeni sarmadıkça
bilirim başlar bi hastalık
belkide çoktan başlamıştı.
ele geçirirken ruhumu,
serçe kadar sessizce ölmek
dokunsalar yer yerinden sarsılacak
işte ancak bu kadar kolay
kelimeleri tutmak
bu sakinliğimle devam edebilmek...
bakmadın giderken,
bildiğimden olsa gerek bende bakmadım.
kolay olmadı seninki kadar
devam edebilmek.
zaten köşeyi döndükten sonra
yürümeyi bile becerememiştim
kenarına yığıldığım ağacı kesmişler
ama yeri hala işaretli sanki
nefes alma aralığımda
zihnime gelip oturuşların
zamanla azalıyor.
derler ya zaman herşeyin ilacı
aslında morfin kadar etkisi
aniden gelen dayanılmaz acı
yenilemek için kendini
seni değiştirir
sonra alışkanlıkların yerini..
ardından yenilerine devretme merasimleri...
ve beklenen olur
gidiyorsun sanırım ülkemden
uçan bir balon içinde
hayallerimi yanına almış...
bu sefer uzun uzun bakarım sana
belki duyarsın diye seslenirim
tebessümle bakışım mutluluktan değil (-di)

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder