devren satılık hayaller

yeni sahiplerine
hayallerimi devredip.
yolları usulca gösteriyorum..
bir bir yerlerini hatırlamaya çalışıp
koskoca bir nefesle üflüyorum
kuytuda kalmışlardı
üstlerinden koca bir toz bulutu
saçılıyor odama
göz gözü göremez halde
haritamı uzatırken,
pusulamı sehpaya bırakıyorum...
sessizlik çöküyor ara ara
silüetler geçiyor
çok fazla tanıdık koku.
burnumu kapatıp
uzaklaşıyorum...
sadece hayallerimi geri istememek için.
bir yerlerde içinde benim olmadığım
yinede benim hayallerim gerçekleşirken
mutluyum...

ya da öyleyim sanıyorum
yinede tutmaya çalışmayışım

belki bu sebeptendir diyorum

hayallerimde çok fazla sadık kalmadı,

başka yerlerde hızla can buldu

...

bense masama konan sineğe sövüp,

hayali kanımı emmekse

direk koluma konmasını söylerken.

bacağımdaki küçük sızı

başka bir iğne ucuna

ev sahipliğine çoktan başlamıştı.

an,tebessüme meyille

çokta farklı olmadığımızı

tüm gücüyle bağırıyordu

hayallerini gerçekleştiremiyorsan

bırak birileri yapsın

sen sadece yolu göster.