2011/09/30

pıt...!

nefes almaya çabaladıkça
gökkuşağı üstüne düşmüş baloncuklar
su yüzüne hızla çıkıp
minik bir ses bırakıyor ardında
pıtt..
parmakların buruşmuş
yinede suya doymamış ruh
ayakların ağırlaşıyor
daha derine iniyor beden
gözlerini kapama
görmelisin...
sıcacık hala
bir nefes uzaklıkta
sonsuzluk
teninde süzülüyor yosunlar
deniz ormanının sahipleri.
selam veriyorlar
birşey söylemek için ağzını açıyor
birkaç baloncuk daha
içine hapsetmiş sözleri
duymak çok zor
pıtt..
son sözlerini bir balığa söylerken
tek bir baloncuk çıkmış
zor dolmuş içi
inerken göz kapakları
ayaklarındaki ağırlık gitmiş
hızla yukarıya doğru
bir yarış başlamış
balonla bedenin arasında,
balon cılız bir sesle
pıt
gökkuşağı rengini sakladı..
mor,buruşmuş bedeninde
tüm sır balonlardaydı
pıt...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder