2011/08/27

modern zaman insanı

modern zaman insanları olduk
aslında pekte modern doğmamıştık
ayakları sandalyeden yere değse yeten kız çocuğu
erkeğin sarıda olsa çıkan sakalları
yetti anne baba olmaya.
plastik çiçekleri sulayan şehirli teyzeler
duymuşlar mıydı gerçek çiçek kokusunu
organik sebzede ne diyen kasabalı
garipsemişti şekli değişen domatesi
şehirli özendi kasabaya
kazma,kürek biraz toprak kokusu
eli nasırlaşmış kasabalı şehire özendi
renkli ışıklar,gökyüzüne yakın evler
aslında elimizde olmayandı sanırım çekici
sevmeyen sevgiliye duyulan sonsuz aşk
dibimizdekini görmeye yetmedi çoğu zaman
çabalamak sandık ulaşmayı
oysa şanstı doğuştan gelen
kadere inanmamayı seçtik..
saçlarımızın beyazlamasını kadere bağlarken.
değişmemek için çabaladık
değiştirdiklerimizi kirli sepetine bırakınca anladık.
hoşumuza gitmedi bize yapılan
aynısını gidip yapmaktan çekinmedik
güldük eğlendik
ağladığımızda koşarak uzaklaştık
bazen çaktırmadan geri adım attık
gözümüzün yaşını silen olsun yalnızlığımızda diye.
modern zaman kovboyları olduk
texasta hiç yaşamamıştık oysa
oynarken plastik değildi tabancamız
can yakınca farkettik.
salıncaklara koştuk giden çocukluğa özlemle
saflığı çocuklarda ararken
küf kocan büyük ellerimizle dokunarak
önce biz kirlettik
yetmedi,yetemedik...
evet herşey boş geldi bi an
merak etme yarın dolu gelir
modern zaman insanı olduk nasılsa
öyle doğmamıştık ama...

3 yorum:

  1. şehir ve kasaba.. bu beni gülümsetti çünkü az önce aynı konuda bişeyler yazdım :)

    YanıtlaSil
  2. okudum yazdıklarını şimdi..güzel denk gelmişler:)

    YanıtlaSil
  3. "modern zaman kovboyları olduk
    texasta hiç yaşamamıştık oysa" nasıl gidiyor bu ara az girer oldum bloglara..ama yukarıdaki dize bana sıcacık ve çok masum geldi.çokda reel...:)

    YanıtlaSil